تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
سخن امام حسین علیه السلام هنگام عزیمت به کربلا
«انَّ هذهِ الدُّنیا قَد تَغَیّرَت و تَنَکَّرت واَدبَرَ مَعرُوفُها فَلم یَبقَ مِنها
اِلا صُبابَةَ کَصُبابَةُ الاِناءِ و خَسیسُ عَیشٍ کَالمَرعَی الوَبیل...» (1)
با این دیدگاه، شوق آخرت پیدا می‌کند و زندگی دنیا را زیر سلطه جباران
و ستمگران مایه دلتنگی و شومی شمرده، آن را «بَرَم» می‌داند
«وَ الحَیاةَ مَعَ الظالِمینَ اِلاّ بَرَماً»
همان زندگی تلخ و ناگوار و منحطی که کوردلان و دنیا پرستان،
آن را شیرین می‌یابند و برای ادامه‌اش تن به هر خفت و خواری و زبونی می‌دهند.
اما زندگی در نظر اولیاء خدا که در عاشورا هم جلوه اعظم آن رخ نمود،
جهاد در راه عقیده و مرگ در راه عزت و شرف و شهادت در راه خدا است.
اینان به لحاظ درک والاتری از حیات، زندگی ذلیلانه را بَرَم و مایه شکنجه
و عذاب و غیر قابل تحمل می‌دانند.
پی‌نوشت‌ها:
1- تحف العقول، ص 245.
نظرات شما عزیزان:
