تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ندای وحی و آدرس nedayevahi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 3164
بازدید دیروز : 4010
بازدید هفته : 7216
بازدید ماه : 66168
بازدید کل : 10393094
تعداد مطالب : 16946
تعداد نظرات : 80
تعداد آنلاین : 1


حدیث موضوعیاک مهدویت امام زمان (عج)اک آیه قرآناک

 
 
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : جمعه 6 / 12 / 1399

https://www.pasokhkadeh.ir/wp-content/uploads/2015/12/%D8%B4%DA%A9-%D9%88-%D8%B9%D8%B1%D9%81%D8%A7%D9%86.jpg

شک و عرفان

پرسش: رابطه میان شک و عرفان چیست و آیا اصلًا آنها به هم ربطى دارند یا خیر؟

گاهى براى سالک در عرفان عملى و نظرى، «شک پویا» حاصل مى‏ شود که موجب «تأمل» در سیر عملى و «تفکر» در سیر علمى مى ‏شود و نتیجه آن خلوص بیشتر در عمل و تقویت بنیان‏هاى اعتقادى است این نوع شک موجب جرقه‏ هاى عرفانى شده و از آن به «شک مقدس» یاد مى‏ شود.

اما گاهى براى رهروان، «شک ایستا» به معناى تردید ناشى از جهل و ابهام است و سالک را به سستى و توقف مى‏ کشاند.

از آنجا که «عرفان» با کشف و شهود و علم حضورى ارتباط دارد، چنین شکى با عرفان بى‏ ارتباط است. آنچه که در عرفان مطرح است، «حیرت و اضطراب و تشویش خاطر» مى‏ باشد؛ از این رو در مقامات، منازل و مراحل سیر و سلوک مسأله ثبات و سکون مطرح است.

«ثبات» امرى است که پس از ایمان حاصل مى‏شود. امکان دارد عارف ایمان را در وجود خود تحصیل کند؛ ولى در این حالت ثبات نداشته و متزلزل باشد. گاهى به سمت حق و گاهى به سمت باطل خواهد رفت و روشن است که مجموع حق و باطل، باطل است. از این رو در عرفان، ثبات قدم در ایمان مطرح است؛ زیرا در این صورت دیگر چیزى سالک را نمى‏ لرزاند.[1]

در مراحل بالاتر سلوک، سالک قبل از وصول و در حین طى طریق، چون مى‏ داند راهزن خطرناکى بر سر راهش کمین کرده، مضطرب است.

از سوى دیگر وقتى سالک خویش را به بارگاه قدس الهى نزدیک مى‏بیند، جلال و شکوه خدا، او را مرعوب مى‏ کند؛ امّا وقتى از منطقه خطر گذشت و به محور امن رسید، کم‏کم اضطرابش فرو مى ‏نشیند و به سکون و آرامش مى ‏رسد.

به هر روى در این مرحله، تپش دل و اضطراب قلب سالک، به این جهت است که خدا را هم به عنوان «قهر» مى ‏شناسد و هم به عنوان مبدأ «مهر» و مى ‏ترسد مبادا از دستور او تخلّف کند و از قهر او در امان نباشد! مهمانى که به جایى ناآشنا مى‏رود، ابتدا مضطرب است؛ اما وقتى نشانه لطف میزبان را دید، آرامش مى ‏یابد. انسان سالک مى‏ بیند همراه، خداى او است و راه او نیز صراط خداى او است. او در صراطى گام مى‏ نهد که راه محبوب او است و همراه کسى این راه را طى مى‏ کند که محبوب او است.

آنچه درباره برخى از امامان نقل شده است که در هنگام نماز پهلوى‏شان از شدت هراس مى‏ لرزید (ولى کم‏کم آرام مى‏ شدند) و یا در هنگام «لبیک گفتن» صدایشان در گلو مى‏ شکست و اشک از چشمانشان فرو مى‏ ریخت (ولى بعد در اثناى مناسک، آرام مى‏ شدند)، به همین جهت بوده است.[2]

حمله‏ ها و رقص خاشاک اندر آب‏   هم ز آب آمد به وقت اضطراب‏[3]
 

_________________________________
پی نوشت ها

[1] مراحل اخلاق در قرآن( تفسیر موضوعى، ج 11)، صص 239- 241.

[2] همان، صص 357- 361.

[3] مثنوى معنوى دفتر 1، بیت 3340.


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





موضوعات مرتبط: اخلاق وعرفان
 
 
این وب سایت جهت بسط وگسترش فرهنگ قرآنی ، با لا بردن سطح آگاهیهای دینی اعتقادی تربیتی